Τα μνημεία
Η διαδρομή του Yedi Kule Conquest περνά από 8 Μνημεία της πολης μας,
6 εκ των οποίων είναι υπό την προστασία της UNESCO
Επταπύργιο ή Γεντί Κουλέ στην Ακρόπολη της Θεσσαλονίκης
Η Ακρόπολη στην πόλη της Θεσσαλονίκης χτίστηκε, κατά τη συνήθη τακτική της ελληνιστικής περιόδου με σκοπό να λειτουργήσει ως το τελευταίο οχυρό για τους κατοίκους, σε περίπτωση επιθέσεων και επιδρομών από τους εχθρούς τους.
Βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά των τειχών της Θεσσαλονίκης, πάνω από τη Μονή Βλατάδων στην Άνω Πόλη και διασώζεται σχεδόν στην αρχική της μορφή. Το Επταπύργιο αποτελεί οχυρωματικό κομμάτι της. Η αρχιτεκτονική της ακολουθεί αυτή
των οχυρωματικών τειχών όλης της Θεσσαλονίκης. Διακρίνονται ορθογώνιοι πύργοι που εναλλάσσονται με τριγωνικά πυροβολεία. Οι πύργοι που έχουν προστεθεί στο εσωτερικό τείχος φανερώνουν ότι αυτό ήταν αρχικά ο εξωτερικός οχυρωματικός
περίβολος της πόλης.
Μονή Βλατάδων
Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βλατάδων, αποτελεί το μοναδικό σε λειτουργία βυζαντινό μοναστήρι εντός της Θεσσαλονίκης, και ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της πόλης. Κτίστηκε από τους αδελφούς Δωρόθεο και
Μάρκο Βλαττή.
Το υφιστάμενο κτίσμα του καθολικού ανάγεται στον 14ο αιώνα, ενώ είναι βέβαιη η ύπαρξη και παλαιότερης φάσης, η οποία αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία κτίστηκε ο παλαιολόγειος ναός. Παράλληλα, η Μονή φιλοξενεί από το 1968, το Πατριαρχικό
Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, το οποίο αποτελεί Θεολογικό επιστημονικό Ίδρυμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ναός του Οσίου Δαυίδ
ο παλαιό καθολικό της Μονής Λατόμου, γνωστό σήμερα ως Ναός του Οσίου Δαυίδ, είναι παλαιοχριστιανικό μνημείο της Θεσσαλονίκης.
Βρίσκεται στην Άνω Πόλη, στο τέλος της οδού Αγίας Σοφίας.
Ο ναός ήταν αρχικά αφιερωμένος στο Χριστό Σωτήρα ή κατ’ άλλους στον Προφήτη Ζαχαρία, ενώ το όνομα Όσιος Δαυίδ του αποδόθηκε λανθασμένα στην αρχή του περασμένου αιώνα και επικράτησε από τότε.
Ο ναός ήταν αρχικά αφιερωμένος στο Χριστό Σωτήρα ή κατ’ άλλους στον Προφήτη Ζαχαρία, ενώ το όνομα Όσιος Δαυίδ του αποδόθηκε λανθασμένα στην αρχή του περασμένου αιώνα και επικράτησε από τότε.
Βυζαντινό Λουτρό
Το Βυζαντινό Λουτρό της Άνω Πόλης, είναι το μεγαλύτερο βυζαντινό Λουτρό που σώζεται από την μεσοβυζαντινή ή υστεροβυζαντινή περίοδο στον ελλαδικό χώρο και ένα από τα λίγα διασωθέντα κοσμικά κτίρια εκείνης της εποχής.
Η αξία του ως μνημείο είναι μεγάλη και η πολεοδομική θέση που κατέχει σημαντική. Βρίσκεται στην είσοδο του χαρακτηρισμένου παραδοσιακού οικισμού της Άνω Πόλης στην Θεσσαλονίκη, και λειτουργούσε ως ανδρικό και γυναικείο λουτρό.
Συγκεκριμένα βρίσκεται μεταξύ των οδών Θεοτοκοπούλου, Κρίσπου, Χρυσοστόμου και Φιλοκτήτου στην Άνω Πόλη.
Η αξία του ως μνημείο είναι μεγάλη και η πολεοδομική θέση που κατέχει σημαντική. Βρίσκεται στην είσοδο του χαρακτηρισμένου παραδοσιακού οικισμού της Άνω Πόλης στην Θεσσαλονίκη, και λειτουργούσε ως ανδρικό και γυναικείο λουτρό.
Συγκεκριμένα βρίσκεται μεταξύ των οδών Θεοτοκοπούλου, Κρίσπου, Χρυσοστόμου και Φιλοκτήτου στην Άνω Πόλη.
Ναός Αγίου Νικολάου του Ορφανού
Ο Ναός Αγίου Νικολάου του Ορφανού είναι παλαιό βυζαντινό καθολικό μονής της Θεσσαλονίκης και μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κτισμένο στις αρχές του 14ου αιώνα.
Βρίσκεται στη βορειοανατολική γωνία της Άνω πόλης, εντός των τειχών, μεταξύ των οδών Ηροδότου και Αποστόλου Παύλου.
Το όνομα του ναού, Ορφανός ή των Ορφανών, συναντάται για πρώτη φορά σε πηγές του 17ου και 18ου αιώνα και ταυτίζεται με τον άγνωστο κτήτορα του μνημείου που ανήκε στην οικογένεια των Ορφανών ή στη λειτουργία ορφανοτροφείου στο χώρο της μονής, είτε αποδίδεται στην ιδιότητα του Αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και των ορφανών.
Βρίσκεται στη βορειοανατολική γωνία της Άνω πόλης, εντός των τειχών, μεταξύ των οδών Ηροδότου και Αποστόλου Παύλου.
Το όνομα του ναού, Ορφανός ή των Ορφανών, συναντάται για πρώτη φορά σε πηγές του 17ου και 18ου αιώνα και ταυτίζεται με τον άγνωστο κτήτορα του μνημείου που ανήκε στην οικογένεια των Ορφανών ή στη λειτουργία ορφανοτροφείου στο χώρο της μονής, είτε αποδίδεται στην ιδιότητα του Αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και των ορφανών.
Σχολή Τεχνών κι Επαγγελμάτων Χαμιδιέ
Η Σχολή Τεχνών κι Επαγγελμάτων Χαμιδιέ, ή αλλιώς Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης, ή αλλιώς Πολυτεχνείο Μιδάτ Πασά, βρισκόταν στο ανατολικό άκρο της σημερινής οδού Αγίου Δημητρίου, μεταξύ των οδών Αποστόλου Παύλου και Ελένης Ζωγράφου, στο
μέσο περίπου των ανατολικών τειχών της πόλης, κοντά στη Νέα Χρυσή Πύλη.
Πρόκειται για το πρώτο συγκρότημα ορφανοτροφείου – τεχνικής σχολής της πόλης και χτίστηκε κατά την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για το πρώτο συγκρότημα ορφανοτροφείου – τεχνικής σχολής της πόλης και χτίστηκε κατά την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στη Θεσσαλονίκη.
Κήποι του Πασά
Οι Κήποι του Πασά, αποτελούν ένα μνημειακό πάρκο που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη και η κατασκευή του ανάγεται γύρω στο 1904.
Η περιοχή που κτίστηκε το πάρκο, ανήκε στην εκκλησιά, η οποία το 1875 παραχώρησε την περιοχή στην Φιλόπτωχο Αδελφότητα για την ίδρυση νεκροταφείου. Το 1901 η περιοχή αυτή πέρασε στην νομαρχία της οθωμανικής διοίκησης η οποία έχτισε το νοσοκομείο Χαμιδιέ(αργότερα Άγιος Δημήτριος) της οποίας η περιοχή του πάρκου ήταν ενταγμένη στον χώρο του νοσοκομείου όπως αναγράφεται σε μια επιγραφή.
Το μνημείο με έκταση περίπου 1000 τ.μ. βρίσκεται ανατολικά των τειχών της πολής και πίσω από το νοσοκομείο Αγιος Δημήτριος, και αποτελείτε από μερικά κτίσματα φανταστικής αρχιτεκτονικής(architecture douce), που θυμίζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό το πάρκο Γκουέλ του Γκαουντί στην Βαρκελώνη.
Η περιοχή που κτίστηκε το πάρκο, ανήκε στην εκκλησιά, η οποία το 1875 παραχώρησε την περιοχή στην Φιλόπτωχο Αδελφότητα για την ίδρυση νεκροταφείου. Το 1901 η περιοχή αυτή πέρασε στην νομαρχία της οθωμανικής διοίκησης η οποία έχτισε το νοσοκομείο Χαμιδιέ(αργότερα Άγιος Δημήτριος) της οποίας η περιοχή του πάρκου ήταν ενταγμένη στον χώρο του νοσοκομείου όπως αναγράφεται σε μια επιγραφή.
Το μνημείο με έκταση περίπου 1000 τ.μ. βρίσκεται ανατολικά των τειχών της πολής και πίσω από το νοσοκομείο Αγιος Δημήτριος, και αποτελείτε από μερικά κτίσματα φανταστικής αρχιτεκτονικής(architecture douce), που θυμίζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό το πάρκο Γκουέλ του Γκαουντί στην Βαρκελώνη.
Πύργος της Αλύσεως
O Πύργος της Αλύσεως είναι κυκλικός πύργος που βρίσκεται στο βορειανατολικό άκρο των τείχη της Θεσσαλονίκης. Κατασκευάστηκε μαζί με τον Λευκό Πύργο και τον Πύργο του Βαρδαρίου στο δεύτερο μισό του 15 αιώνα, μετά την κατάληψη της πόλης
από τους οθωμανούς σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της οχύρωσης της πόλης.
Η ονομασία Πύργος της Αλύσεως (Zincirli Kule), καθώς και Ζωσμένος Πύργος (Kusakli Kule) πιθανόν δόθηκαν κατά την Οθωμανική περίοδο εξαιτίας της λίθινης διακοσμητικής ταινίας, που περιβάλλει τον κορμό του πύργου σαν αλυσίδα. Αναφέρεται επίσης και έχει επικρατήσει, εσφαλμένα ως Πύργος του Τριγωνίου, αφού ο πραγματικός Πύργος του Τριγωνίου, βρισκόταν σε κοντινή απόσταση, αλλά σήμερα έχει καταστραφεί
Η ονομασία Πύργος της Αλύσεως (Zincirli Kule), καθώς και Ζωσμένος Πύργος (Kusakli Kule) πιθανόν δόθηκαν κατά την Οθωμανική περίοδο εξαιτίας της λίθινης διακοσμητικής ταινίας, που περιβάλλει τον κορμό του πύργου σαν αλυσίδα. Αναφέρεται επίσης και έχει επικρατήσει, εσφαλμένα ως Πύργος του Τριγωνίου, αφού ο πραγματικός Πύργος του Τριγωνίου, βρισκόταν σε κοντινή απόσταση, αλλά σήμερα έχει καταστραφεί